آب یکی از مواد مایع و فراوان‌ترین مادهٔ مرکب بر روی سطح کره زمین و بستر اولیه حیات به شکلی که امروزه می‌شناسیم، است. بیش از ۷۱٫۱٪ وزن یک انسان از آب تشکیل شده‌است و نیز بیش از ۷۰٪ سطح کره زمین را آب پوشانده است (نزدیک به ۳۶۰ میلیون از ۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع) با وجود این حجم عظیم آب تنها ۲ درصد از آب‌های کره زمین شیرین و قابل شرب است و باقی آن به علت محلول بودن انواع نمک‌ها خصوصاً نمک خوراکی غیرقابل استفاده است. از همین دو درصد آب شیرین بیش از ۹۰ درصد به صورت منجمد در دو قطب زمین و دور از دسترس بشر واقع شده‌است. بیشترین چگالی آب خالص در دمای ۳٫۹۸ درجه سلسیوس (۳۹٫۱۶ درجه فارنهایت) حاصل می‌شود که برابر ۱ گرم بر سانتی‌متر مکعب یا ۱۰۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است.

نام‌گذاری آب

آب در زبان‌های مختلف به نام‌های گوناگون یاد می‌شود. برای مثال در زبان کردی گویش سورانی به آن آو (Aw) می‌گویند که شباهت بسیاری با واژه آب در فارسی و آکوا در لاتین دارد.همچنین واژه آب در علوم مختلف کاربردهای متفاوتی دارد که بر اساس آن به گروه‌های زیر تقسیم‌بندی می‌شود:

فیزیک

    جامد؛ یخ
    مایع؛ آب
    گاز؛ بخار آب
    پلاسما: بخار آب گرم تر

هواشناسی

    باران
    تگرگ
    برف
    رگبار
    مه
    ابر
    شبنم
    بخار

محیط زیست

    آب آشامیدنی
    فاضلاب یا پساب
    رواناب
    آب جاری
    مردآب
    گندآب
    تالاب
    دالاناب

منابع آبی

        آب زیرزمینی
        آب معدنی
        آب سطحی
        آب دریا
        آب چشمه
        آب قنات
        آب چاه

بر اساس نوع مصرف:

    آب آشامیدنی (یا آب شیر یا آب شرب)
    آب معدنی
    آب خالص
    آب یونیزه قلیایی

بر اساس کیفیت فیزیکی:

    آب تلخ
    آب شیرین

بر اساس مشخصات شیمیایی:

    آب سبک
    آب سنگین
    آب سخت
    آب مقطر